วันพฤหัสบดีที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2557

การแต่งตัวอักษร

การแต่งตัวอักษร


การกำหนดแบบอักษร
รูปแบบแท็ก Code  คือ  

<font face="fontที่ต้องการจะใช้">ข้อความที่ต้องการให้ปรากฏ</font>  


เช่น  <font face="angsana upc">ข้อความ</font>    

         <font face="AaSansOutline">TEXT</font>       

        <font face="Lucida Handwriting">I  LOVE  YOU</font>





ขนาดตัวอักษร 
รูปแบบแท็ก Code  คือ  
<font size="ตัวเลขของขนาด">ข้อความที่ต้องการให้ปรากฏ</font>  


เช่น  <font size="7">ขนาดตัวอักษร</font>    

        <font size="5">ขนาดตัวอักษร</font>    

        <font size="3">ขนาดตัวอักษร</font>    
 

สีตัวอักษร


รูปแบบแท็ก Code  คือ  

<font color = "ระบุสีที่ต้องการ">ข้อความที่ต้องการให้ปรากฏ</font>  
หรืออีกหนึ่งแบบคือ   
<font color = "โค้ดสีที่ต้องการ">ข้อความที่ต้องการให้ปรากฏ</font> 
   
เช่น    <font color="Red">สีแดง</font>                

         <font color="Yellow">สีเหลือง</font> 

         <font color="Green">สีเขียว</font>   
                           

   
ตัวเอียง  ตัวหนา  ขีดเส้นใต้
รูปแบบแท็ก Code  คือ  
ตัวเอียง      <I>ข้อความที่ต้องการให้ปรากฏ</I>
ตัวหนา       <B>ข้อความที่ต้องการให้ปรากฏ</B>
ขีดเส้นใต้   <U>ข้อความที่ต้องการให้ปรากฏ</U>

เช่น   <I>ตัวเอียง Itallc</I>                           
         <B>ตัวหนา Bold</B>                      
         <U>ขีดเส้นใต้ Underline</U>  
 
     




             
ตัวขีดฆ่า  ตัวยก  ตัวห้อย
รูปแบบแท็ก Code  คือ  
ตัวขีดฆ่า    <del> ข้อความที่ต้องการขีดฆ่า </del>                                     
ตัวยก        <sup> ข้อความหรือตัวเลข<sup>ข้อความหรือตัวเลขที่ต้องการยก</sup>  ตัวห้อย      <sub> ตัวอักษร,ตัวเลข,ข้อความ<sub>ตัวอักษร,ตัวเลขที่ต้องการห้อย</sub>


เช่น    <del> ตัวอักษรขีดฆ่า  </del>                                                                              
          <sup> ตัวยก       4<sup>2</sup> , 5<sup>3</sup>                        
          <sub> ตัวห้อย    H<sub>2</sub>O  ,  CH<sub>3</sub>COOH    






ตัวอักษรวิ่ง  ตัวอักษรกระพริบ

รูปแบบแท็ก Code  คือ  
ตัวอักษรวิ่ง            <Marquee>ตัวอักษรหรือข้อความที่ต้องการให้วิ่ง</Marquee>
ตัวอักษรกระพริบ   <Blink>ตัวอักษรหรือข้อความที่ต้องการให้กระพริบ</Blink>

เช่น    <Marquee>...ตัวอักษรวิ่ง...</Marquee>           
          <Blink>...ตัวอักษรกระพริบ...</Blink>  

         


การจัดตำแหน่งข้อความ
รูปแบบแท็ก Code  คือ  
การจัดย่อหน้าแบบชิดซ้าย    <P Align=Left>ข้อความที่ต้องการจัดตำแหน่ง/P>

การจัดย่อหน้าแบบกึ่งกลาง  <P Align=center>ข้อความที่ต้องการจัดตำแหน่ง</P>

การจัดย่อหน้าแบบชิดขวา   <P Align=Right>ข้อความที่ต้องการจัดตำแหน่ง</P>


เช่น   <P Align=Left>ชิดซ้าย</P>
        <P Align=center>กึ่งกลาง</P>
        <P Align=Right>ชิดขวา</P>


แหล่งที่มา

HTML TAG พื้นฐาน

HTML TAG พื้นฐาน

HTML
ย่อมาจากคำว่า HyperText Markup Language เป็นภาษาหลักในการสร้างเว็บเพจ โดยมีแนวคิดจากการสร้างเอกสารไฮเปอร์เท็กซ์ ซึ่งพัฒนามาจากภาษา SGML (Standard Generalized Markup Language) โดย Tim Berners-Lee ใน ปี ค.ศ.1990 ซึ่งใช้ในระบบของ CERN (Conseil Europeen pour la Recherche Nucleaire) เบื้องต้นได้เริ่ม ใช้ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ จากนั้นก็ได้แพร่ขยายออกไป ระบบนี้ได้ถูกตั้งชื่อว่า World Wide Web ( WWW) ที่เรารู้จักกันมาจนถึงปัจจุบัน

Text Editor
คือ โปรแกรมที่ใช้สำหรับสร้างและแก้ไขข้อความในการสร้างเว็บเพจด้วยภาษา HTML นั้นต้องมีเครื่องมือ ที่ใช้ในการเขียน และแก้ไขตัวอักษรซึ่งเป็นคำสั่งต่าง ๆ ปัจจุบันมี โปรแกรม Text Editor หลายโปรแกรม เช่น NotePad, EditPlus หรือโปรแกรม Dreamweaver ซึ่งมีคุณสมบัติเป็นทั้งโปรแกร สำเร็จรูปในการสร้างเว็บเพจด้วย ในบทเรียนชุดนี้ จะใช้โปรแกรม Notepad ในการสร้างเว็บเพจด้วยภาษา HTML


โครงสร้างหลักของภาษา HTML
ในไฟล์เอกสาร HTML ประกอบด้วย สองส่วนใหญ่ๆ คือ
ส่วนหัว HEAD และ ส่วนตัว BODY

1.Tag <HTML> และ <HTML> จะอยู่บรรทัดแรก และ บรรทัดสุดท้าย ในไฟล์ HTML เสมอ เป็น Tag ที่บอกให้รู้ว่า ข้อความ หรือ Tag ที่อยู่ระหว่าง 2 Tag นี้ เป็นแบบ HTML ซึ่งต่อไปในบทความจะขอเรียกว่า "Tag <HTML>"
2.Tag <HEAD> และ </HEAD> ส่วนนี้จะไว้ใส่ รายละเอียดต่าง ๆ เช่น Tag <TITLE>TodayLoad.com</TITLE>  ไว้ใส่ข้อความที่ต้องการให้ปรากฎอยู่บน ไตเติ้ลบาร์ เป็นต้น ซึ่งต่อไปในบทความจะขอเรียกว่า "Tag <HEAD>"
3.<BODY ....... > ข้อความที่ปรากฎอยู่ตรงช่วงไข่ปลา เรียกว่า "แอตทริบิวต์ ของ Tag <BODY>"
4.Tag <BODY> และ </BODY> ข้อความ หรือ Tag ที่อยู่ระหว่าง 2 Tag นี้ เป็นส่วนของเนื้อหาซึ่งต่อไปในบทความจะขอเรียกว่า "Tag <BODY>"
  

แหล่งที่มา


 

วันพฤหัสบดีที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

คำศัพท์

คำศัพท์ที่เกี่ยวกับการสร้างเว็บ

HTML
คือ ภาษาที่ใช้ในการเขียนเว็บเพจ ย่อมาจากคำว่า Hypertext Markup Language โดย Hypertext หมายถึง ข้อความที่เชื่อมต่อกันผ่านลิ้ง (Hyperlink) Markup หมายถึง วิธีในการเขียนข้อความ language หมายถึงภาษา ดังนั้น HTML จึงหมายถึง ภาษาที่ใช้ในการเขียนข้อความ ลงบนเอกสารที่ต่างก็เชื่อมถึงกันใน cyberspace ผ่าน Hyperlink นั่นเอง HTML เริ่มขึ้นเมื่อ ปี 1990 เพื่อตอบสนองความต้องการในการสื่อสารแลกเปลี่ยนข้อมูลกันของนักวิทยาศาสตร์ระหว่างสถาบันและมหาวิทยาลัยต่างๆทั่วโลก โดย Tim Berners-Lee นักพัฒนาของ CERN ได้พัฒนาภาษาที่มีรากฐานมาจาก SGML ซึ่งเป็นภาษาที่ซับซ้อนและยากต่อการเรียนรู้ จนมาเป็นภาษาที่ใช้ได้ง่ายและสะดวกในการแลกเปลี่ยนเอกสารทางวิทยาศาสตร์ผ่านการเชื่อมโยงกันด้วยลิ้งในหน้าเอกสาร เมื่อ World Wide Web เป็นที่แแพร่หลาย HTML จึงถูกนำมาใช้จนเกิดการแพร่หลายออกไปยังทั่วโลก จากความง่ายดายในการใช้งาน HTML ในปัจจุบันพัฒนามาจนถึง HTML 4.01 และ HTML 5 กำลังจะออกมาในเร็วนี้ นอกจากนี้ยังมีการพัฒนาไปเป็น XHTML ซึ่ง คือ Extended HTML ซึ่งมีความสามารถและมาตรฐานที่รัดกุมกว่าอีกด้วย โดยอยู่ภายใต้การควบคุมของ W3C (World Wide Web Consortium)





Interner
คือ ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ที่สุดของโลก โดยจะเป็นการเชื่อมต่อเครื่องคอมพิวเตอร์หลายๆ เครื่องจากทั่วโลกมาเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน ซึ่งช่วยให้สามารถติดต่อสื่อสารและแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างกันได้ทั่วโลก ในการติดต่อกันระหว่างเครื่องคอมพิวเตอร์ จำเป็นต้องมีการระบุว่า ส่งมาจากไหน ส่งไปให้ใครซึ่งต้องมีการระบุ ชื่อเครื่อง (คล้ายกับเลขที่บ้าน) ในอินเทอร์เน็ตใช้ข้อตกลงในการติดต่อที่เรียกว่า TCP/IP (ข้อตกลงที่ทำให้คอมพิวเตอร์ติดต่อกันได้) ซึ่งจะใช้สิ่งที่เรียกค่า “ไอพี-แอดเดรส” (IP-Address) ในการระบุชื่อเครื่องจะไม่มีเบอร์ที่ซํ้ากันได้



WWW
เวิลด์ไวด์เว็บ คือ  (อังกฤษ: World Wide Web, WWW, W3 ; หรือที่เรียกกันสั้นๆ ว่า "เว็บ") คือพื้นที่ที่เก็บข้อมูลข่าวสารที่เชื่อมต่อกันทางอินเทอร์เน็ต โดยการกำหนด URL คำว่าเวิลด์ไวด์เว็บมักจะใช้สับสนกับคำว่า อินเทอร์เน็ต โดยจริงๆแล้วเวิลด์ไวด์เว็บเป็นเพียงแค่บริการหนึ่งบนอินเทอร์เน็ต



Webpage
คือ เอกสารเว็บชนิดหนึ่งที่เหมาะสำหรับเวิลด์ไวด์เว็บและเว็บเบราว์เซอร์ เว็บเบราว์เซอร์จะแสดงเว็บเพจบนจอคอมพิวเตอร์หรืออุปกรณ์เคลื่อนที่ เว็บเพจก็คือสิ่งที่ปรากฏออกมา แต่ศัพท์นี้ก็ยังหมายถึงแฟ้มคอมพิวเตอร์ที่มักจะเขียนเป็นเอชทีเอ็มแอลหรือภาษามาร์กอัปที่เทียบเคียงได้ ซึ่งมีลักษณะเด่นอันเป็นหลักก็คือ การจัดเตรียมข้อความหลายมิติที่จะนำไปสู่ เว็บเพจอื่น ผ่านทางลิงก์ เว็บเบราว์เซอร์จะประสานงานกับทรัพยากรเว็บที่อยู่โดยรอบเว็บเพจที่เขียน อาทิสไตล์ชีต สคริปต์ และรูปภาพ เพื่อนำเสนอเว็บเพจนั้น




Homepage
คือคำที่ใช้เรียกหน้าแรกของเว็บไซต์ โดยเป็นทางเข้าหลักของเว็บไซต์ เมื่อเปิดเว็บไซต์นั้นขึ้นมา โฮมเพจ ก็จะเปรียบเสมือนกับเป็นสารบัญและคำนำที่เจ้าของเว็บไซต์นั้นได้สร้างขึ้น เพื่อใช้ประชาสัมพันธ์องค์กรของตน นอกจากนี้ ภายในโฮมเพจก็อาจมีเอกสารหรือข้อความที่เชื่อมโยงต่อไปยังเว็บเพจอื่นๆอีกด้วย



Web Browser
คือ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ที่ผู้ใช้สามารถดูข้อมูลและโต้ตอบกับข้อมูลสารสนเทศที่จัดเก็บในหน้าเวบที่สร้างด้วยภาษาเฉพาะ เช่น ภาษาเอชทีเอ็มแอล ที่จัดเก็บไว้ที่ระบบบริการเว็บหรือเว็บเซิร์ฟเวอร์หรือระบบคลังข้อมูลอื่น ๆ โดยโปรแกรมค้นดูเว็บเปรียบเสมือนเครื่องมือในการติดต่อกับเครือข่ายคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ที่เรียกว่าเวิลด์ไวด์เว็บ





URL
คือ ตัวระบุแหล่งทรัพยากรสากล (URI) ประเภทหนึ่ง ซึ่งใช้สำหรับระบุแหล่งที่อยู่ของทรัพยากรที่ต้องการ และมีกลไกบางอย่างสำหรับดึงข้อมูลทรัพยากรนั้นมา ในการใช้ในเอกสารทางเทคนิคและการอภิปรายทั่วไป มักจะใช้ยูอาร์แอลแทนความหมายที่คล้ายกับยูอาร์ไอ ซึ่งไม่ใช่ความหมายที่ถูกต้องและอาจทำให้เกิดความสับสน ในภาษาพูดทั่วไป ยูอาร์แอลอาจหมายถึง ที่อยู่บนเว็บ หรือ ที่อยู่อินเทอร์เน็ต ก็ได้ ซึ่งปกติแล้วเรามักพิมพ์ยูอาร์แอลในแถบที่อยู่ของเว็บเบราว์เซอร์เพื่อเรียกข้อมูลจากเว็บไซต์




เครดิต























วันพฤหัสบดีที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ประวัติส่วนตัว

ประวัติส่วนตัวของฉัน
ชื่อ : นาย สุรเสกข์ 
นามสกุล : พ่ออามาตย์
เกิดวันที่ : 10 พฤศจิกายน 2539 
อายุ : 18 ปี
ชอบกินอาหาร : กระเพราะหมูกรอบ
สิ่งที่ไม่ชอบ : ตัวเงินตัวทองตัวชมพู